Ομιλία του Προέδρου της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος και Αντιπροέδρου της Βουλής κ. Γ. Τραγάκη σε εκδήλωση με θέμα: Αναθεώρηση του Συντάγματο
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ κ. ΙΩΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ & ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
29 Νοεμβρίου 2006
Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αγίου Ιωάννη Ρέντη
Αγαπητές φίλες και φίλοι,
Όπως γνωρίζετε, τον περασμένο Μάϊο, το κόμμα αλλά και ο Πρωθυπουργός προσωπικά, αναγνωρίζοντας τα αιτήματα της κοινωνίας και τις επιτακτικές ανάγκες της νέας εποχής, ανέλαβε την πρωτοβουλία να κινήσει τις προβλεπόμενες κοινοβουλευτικές διαδικασίες ώστε η επόμενη Βουλή να είναι αναθεωρητική.
Όπως, επίσης, οι περισσότεροι απο εσάς γνωρίζετε, η Βουλή μου έκανε την μεγάλη τιμή να με ορίσει Πρόεδρο της Επιτροπής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, γι’ αυτό και αισθάνομαι την ανάγκη σήμερα να κάνω ορισμένες αναφορές για το θέμα αυτό.
Καταρχήν, ως Αντιπρόεδρος της Βουλής θέλω να τονίσω ότι η Συνταγματική αναθεώρηση συνιστά κορυφαία κοινοβουλευτική διαδικασία, που αφορά και θα επηρεάσει το μέλλον της Χώρας μας για τα επόμενα, πολλά χρόνια. Η συνταγματική μεταρρύθμιση δεν γίνεται ούτε για ανέξοδο εντυπωσιασμό, ούτε βέβαια για να αλλάξουμε το πολιτειακό μας σύστημα.
Γίνεται για:
- να ενισχύσουμε τους δημοκρατικούς θεσμούς και λειτουργίες,
- να διασφαλίσουμε ισχυρή Οικονομία και ανάπτυξη σε όλη την Χώρα,
- να ανοίξουμε τον δρόμο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος.
Θέλω να τονίσω ότι στην Επιτροπή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος γίνεται, ως τώρα, σοβαρή και υπεύθυνη δουλειά, με την συμμετοχή όλων των συναδέλφων, των επιστημόνων, φορέων και μη κυβερνητικών οργανώσεων αλλά και ενεργών πολιτών. Έχοντας αναγνωρίσει την ανάγκη να προσαρμόσουμε το Σύνταγμα στις διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες και τις νέες απαιτήσεις της εποχής, ανιχνεύουμε τις προς Αναθεώρηση διατάξεις, εξετάζουμε την δυνατότητα τροποποίησης της κάθε διάταξης χωριστά και αξιολογούμε όλες τις υποβλειθήσες προτάσεις, προκειμένου το Αναθεωρημένο Σύνταγμα να υπηρετήσει καλύτερα και αποτελεσματικότερα τον ρόλο που παραδοσιακά κατέχει στην Ελληνική έννομη Τάξη.
Η δική μου πρόθεση - και το δήλωσα απο την πρώτη στιγμή που ανέλαβα Πρόεδρος της Επιτροπής Αναθεώρησης - είναι να κινηθούμε όλοι με έναν και μόνο γνώμονα: την συνεννόηση και την σύνθεση. Αξιοποιούμε κάθε γόνιμη ιδέα και αποζητούμε την ευρύτερη δυνατή συναίνεση μέσα σε πνεύμα συλλογικότητας και εθνικής ενότητας. Μακριά απο κομματικές σκοπιμότητες, ιδεοληψίες και άγονες αντιπαραθέσεις. Αυτή άλλωστε είναι και η βασική προϋπόθεση για να υπάρξει Συνταγματική Αναθεώρηση.
Η Αναθεώρηση πρέπει να υπηρετεί διαχρονικές αξίες, όπως η δικαιοσύνη, η διαφάνεια, η ισονομία και να αφορά όλους τους Έλληνες, όλους τους πολίτες, τις ανάγκες τους, τα δικαιώματα τους, τα συμφέροντα τους.
Αναμφισβήτητα, η Συνταγματική Αναθεώρηση αποτελεί την κορυφαία στρατηγική επιλογή των αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που ακολουθεί η κυβέρνηση. Μεταρρυθμίσεις που οδηγούν
• Στη δημοσιονομική προσαρμογή με τον πιο ήπιο τρόπο,
• Στην απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου,
• Στον περιορισμό της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς,
• Στην ενίσχυση της διαφάνειας στον δημόσιο βίο,
• Στην αναβάθμιση της Ανώτατης Εκπαίδευσης.
Ειδικά οι αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση αποτελούν την αιχμή του δόρατος της μεταρρυθμιστικής πολιτικής της κυβέρνησης. Και επειδή τον τελευταίο καιρό γίνεται εκτεταμένος διάλογος στην Βουλή για το άρθρο 16, που αφορά την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα Πανεπιστημίων, εγώ θα θέσω μερικά απλά αλλά αμείλικτα ερωτήματα:
- Χρειάζονται – ναι ή όχι – αλλαγές στα Α.Ε.Ι;
- Πρέπει – ναι ή όχι – να γίνουν ανταγωνιστικά προς τα Πανεπιστήμια των άλλων χωρών της Ε.Ε.;
- Θέλουμε – ναι ή όχι – τα παιδιά μας να έχουν αξιόπιστα πτυχία, ώστε να βρίσκουν εργασία σύμφωνα με τις σπουδές τους;
Κανένα απο αυτά τα αυτονόητα δεν μπορεί να επιτευχθεί με τη στασιμότητα. Είναι αδιανόητο, τόσο για τις πολιτικές δυνάμεις όσο και για την πανεπιστημιακή κοινότητα, να υποτάσσονται στη συντηρητική αντίληψη του να μην αλλάξει τίποτα. Δεν μπορούν να κλείνουν τα μάτια στις ανάγκες της νέας εποχής, ούτε να παίζουν μικροκομματικά παιχνίδια στο θέμα αυτό. Αυτό συνιστά εγκατάλειψη της νέας γενιάς και εμείς δεν θα τους ακολουθήσουμε σε αυτό τον αδιέξοδο δρόμο. Αντίθετα διαλέξαμε τον δρόμο της ευθύνης και πάνω σε αυτόν θα πορευτούμε μέχρι τέλους.