Συνέντευξη του Προέδρου της Επιτροπής Δεοντολογίας & Βουλευτή Ν.Δ. Β' Πειραιά κ. Γιάννη Τραγάκη στην εφημερίδα "ΑΚΡΟΠΟΛΗ"
- Κύριε Τραγάκη, ο κύβος ερίφθη. Λίγες ημέρες απέμειναν μέχρι την προκήρυξη των εκλογών. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το πραγματικό διακύβευμα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης;
Οι επερχόμενες εκλογές είναι πολύ κρίσιμες. Η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, ίσως το κρισιμότερο στην ιστορία της μετά τον πόλεμο. Αυτές οι εκλογές διεξάγονται μέσα σε ένα κλίμα υψηλής και πρωτόγνωρης πολιτικής ρευστότητας. Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται σε αναβρασμό και δείχνει έντονη διάθεση απαξίωσης και αποχής. Ο λαός, όμως, γνωρίζει πια ποια δύναμη παραμένει όρθια και αποτελεί πυλώνας σταθερότητας, συσπείρωσης και προοπτικής, όταν όλα γύρω διαλύονται. Για αυτό τον λόγο, εμείς πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός θα επιλέξει τη σταθερότητα, την ασφάλεια, την παραμονή μας στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σε μια ισχυρή, αυτοδύναμη κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, ώστε με λυμένα τα χέρια να αναλάβει το τιτάνιο έργο της ανάπτυξης και της ανοικοδόμησης της χώρας.
- Μιλήσατε για αυτοδύναμη κυβέρνηση και έχουμε ακούσει επανειλημμένα τον Πρόεδρο της Ν.Δ. τον κ. Σαμαρά να θέτει ως κεντρικό στόχο της Ν.Δ. στις εκλογές την αυτοδυναμία. Πόσο εφικτός είναι αυτός ο στόχος, λαμβάνοντας υπόψη και τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων έως σήμερα;
Κοιτάξτε, ο στόχος της αυτοδυναμίας δεν είναι αυτοσκοπός, ούτε τίθεται από αλλαζονικά κίνητρα. Επιδιώκουμε την αυτοδυναμία διότι πιστεύουμε ότι η επόμενη κυβέρνηση του τόπου θα κληθεί να διαχειριστεί πολύ δύσκολες καταστάσεις, να αντιμετωπίσει τεράστια προβλήματα και να απαντήσει σε μεγάλες προκλήσεις. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι μόνο μια ισχυρή, αυτοδύναμη κυβέρνηση, με σαφή στρατηγική και ξεκάθαρο σχέδιο και πρόγραμμα - το οποίο θα έχει την νομιμοποίηση του ελληνικού λαού – μπορεί να είναι μια αποτελεσματική κυβέρνηση. Με ρωτάτε αν ο στόχος της αυτοδυναμίας είναι εφικτός. Σας απαντώ ευθέως και χωρίς περιστροφές: Ασφαλώς και είναι εφικτός. Είμαστε έτοιμοι, πάμε για αυτοδυναμία. Για κάποιους μπορεί να φαντάζει δύσκολο, αλλά εγώ με την εμπειρία μου θα υπογραμμίσω ένα κρίσιμο στοιχείο που ισχύει σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις. Αυτό λέγεται «συσπείρωση κάλπης». Συσπείρωση κάλπης σημαίνει ότι το πρώτο κόμμα την Κυριακή των εκλογών συσπειρώνει τους αμφιταλαντευόμενους εκείνους ψηφοφόρους που θέλουν να κυβερνηθεί ο τόπος, να αποκτήσει κυβέρνηση. Σας θυμίζω, για παράδειγμα, ότι στις εκλογές του 2009 ενώ οι δημοσκοπήσεις της Παρασκευής έδειχναν ότι το ΠΑΣΟΚ προηγείται με 6,5 μονάδες έναντι της Ν.Δ., τελικά η διαφορά πήγε στις 10,5 μονάδες. Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι οικολόγοι. Την Παρασκευή των εκλογών οι δημοσκοπήσεις τους έδιναν ποσοστό 4,5% και τελικά δεν κατάφεραν να μπουν στη Βουλή. Πιστέψτε με, η ιστορία έχει δείξει ότι σε συνθήκες πόλωσης αυξάνονται πάντα οι συσπειρώσεις των κομμάτων και η διάθεση του εκλογικού σώματος να προκύψει σταθερή κυβέρνηση. Και η Ν.Δ. είναι η μόνη δύναμη εξουσίας σήμερα, η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να συγκροτήσει μια σταθερή και αξιόπιστη κυβέρνηση για τη χώρα.
- Γιατί ως Ν.Δ. έχετε αποκλείσει το ενδεχόμενο μιας κυβερνητικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ σε περίπτωση που η κάλπη δεν δώσει αυτοδυναμία; Άλλωστε , η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν αποτέλεσε ένα μοντέλο συγκυβέρνησης;
Να είμαστε καθαροί και ειλικρινείς. Συνεργασία με αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει. Αυτό το ΠΑΣΟΚ έχει συρρικνωθεί σε τέτοιο βαθμό, που η συρρίκνωση του θα οδηγήσει σε εκλογή των πιο «σκληρών» στελεχών του. Αντιλαμβάνεστε, ότι μια τέτοια συνεργασία φαντάζει αδύνατη. Η σημερινή κυβέρνηση, η κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν ήταν προϊόν μιας προγραμματικής σύγκλισης ή συμφωνίας των δύο κομμάτων. Η κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν το αναπόφευκτο παράγωγο μια επείγουσας ανάγκης όταν η χώρα βρέθηκε στο κατώφλι του γκρεμού, στο πάρα πέντε της εξόδου από την ευρωζώνη και πολύ κοντά στην άτακτη χρεοκοπία. Είχε μια ειδική αποστολή, την οποία ολοκλήρωσε με επιτυχία και τώρα οδηγούμαστε σε εκλογές για να αποφασίσει ο λαός. Μην έχετε αμφιβολία. Χωρίς αυτοδυναμία δεν μπορεί να κυβερνηθεί ο τόπος, δεν μπορούν να υλοποιηθούν οι βαθιές αλλαγές που πρέπει να γίνουν στην οικονομία. Χωρίς αυτοδυναμία, καμία κυβέρνηση και κανένας Πρωθυπουργός δεν μπορεί να πάρει τις αναγκαίες αποφάσεις και να κάνει τις απαραίτητες ρήξεις. Όπως πολύ σωστά έχει υπογραμμίσει ο Πρόεδρος μας, ο Αντώνης Σαμαράς, ποτέ δεν έγιναν μεγάλες ανατροπές από εύθραυστες κυβερνήσεις συνεργασίας. Από εκεί και πέρα, δεν είμαστε δογματικοί, ούτε αλαζόνες. Είμαστε πρόθυμοι να συζητήσουμε και να συνεννοηθούμε με οποιαδήποτε πολιτική δύναμη βρίσκεται κοντά στις θέσεις μας. Με οποιοδήποτε κόμμα πιστεύει στον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας, στη δημοκρατική ομαλότητα και στην ελεύθερη οικονομία.
- Πιστεύετε ότι η ανάδειξη του κ. Βενιζέλου στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ είναι ικανή να ανατρέψει τα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό;
Ειλικρινά, αναρωτιέμαι τι αλλάζει με την εκλογή Βενιζέλου στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ; Στη συνείδηση του ελληνικού λαού η αλλαγή ηγεσίας δεν πρόκειται να λειτουργήσει ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή, όπως ο κ. Βενιζέλος. Ο κ. Βενιζέλος ήταν υπουργός, κορυφαίος υπουργός, μιας καταστροφικής διακυβέρνησης. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έκανε πολλά και εγκληματικά λάθη που οδήγησαν τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και στην έξοδο της από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τρανή απόδειξη αυτού που λέω είναι τα όσα αποκαλυπτικά κατέθεσε προ ημερών ο κ. Π. Χριστοδούλου – πρόεδρος του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους – στην εξεταστική Επιτροπή για την ΕΛΣΤΑΤ και το «φούσκωμα» του ελλείμματος του 2009. Ο κ. Χριστοδούλου αποκάλυψε ότι στις αρχές του 2010 το κλίμα στις αγορές ήταν ακόμη καλό και ότι τόσο οι δηλώσεις του κ. Παπανδρέου για ενδεχόμενη προσφυγή στο ΔΝΤ, όσο και οι δηλώσεις του κ. Παπακωνσταντίνου για οικονομία που βυθίζεται σαν τον «Τιτανικό» αναστάτωσαν τις αγορές, εκτόξευσαν τα spreads και ακύρωσαν τις δυνατότητες δανεισμού της χώρας. Και ενώ ο κ. Χριστοδούλου, ο πιο αρμόδιος άνθρωπος για τη διαχείριση του δημόσιου χρέους, εκθέτει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ο κ. Βενιζέλος σιωπά, δικαιώνοντας απόλυτα την άποψη ότι δεν διαφέρει σε τίποτα από τον κ. Παπανδρέου.
- Πολλοί σας κατηγορούν για ανακολουθία και ασυνέπεια στις θέσεις. Αλήθεια, τι άλλαξε σε σχέση με το 2010 και από την καταψήφιση του πρώτου μνημονίου περάσατε στην υπερψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης; Απόφαση, που είχε μεγάλο κόστος για το κόμμα σας με τη διαρροή και εντέλει τη διαγραφή είκοσι και πλέον βουλευτών σας;
Καταρχήν, αποδείχθηκε ότι είχε δίκιο ο Αντώνης Σαμαράς όταν από την αρχή έλεγε ότι το Μνημόνιο 1 ήταν μια λάθος συνταγή. Το παραδέχονται πλέον οι πάντες, τόσο εντός όσο και εκτός Ελλάδος. Ήταν λάθος συνταγή γιατί δεν είχε καμία, μα καμία, αναπτυξιακή προοπτική. Παρέμεινε εγκλωβισμένο σε οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων και σε αύξηση των φόρων, πολιτική που οδηγούσε σε νέα μέτρα λιτότητας. Μπήκαμε τελικά σε ένα φαύλο κύκλο ύφεσης, ανεργίας, και εκτόξευσης του χρέους. Αυτό ήταν και το σημαντικότερο στοιχείο που άλλαξε με τη νέα δανειακή σύμβαση και για αυτό το λόγο την υπερψήφισε η Ν.Δ. Το σημαντικότερο κέρδος της συμφωνίας είναι το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Το χρέος της χώρας μειώνεται για πάνω από 100 δισεκατομμύρια και αυτό δεν υπήρχε στο ‘Α Μνημόνιο. Η χώρα, επίσης, δανειοδοτείται με137 δισεκατομμύρια για να καλύψει τις ανάγκες της. Επιπλέον, με τη δανειακή σύμβαση μας δίνεται η δυνατότητα να μειώσουμε τα μελλοντικά μας ελλείμματα κατά 4-5 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο από λιγότερους τόκους, καθώς και να μεταθέσουμε την αποπληρωμή του νέου χρέους για 20 – 30 χρόνια. Έτσι, κερδίζομε χρόνο για να διαπραγματευθούμε, να ανακάμψουμε, να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης και να ξαναβγούμε στις αγορές. Και το πιο σημαντικό από όλα. Με την ψήφιση της δανειακής σύμβασης αποτρέψαμε την έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη, γεγονός το οποίο θα αποτελούσε καταστροφική εξέλιξη για τη χώρα και για το οποίο κανείς στην Ευρώπη δεν έκανε λόγο το 2010, όταν ψηφίστηκε το ‘Α Μνημόνιο. Επομένως, τα γεγονότα μας δικαίωσαν. Κάναμε το σωστό όταν καταψηφίζαμε τη συνταγή του Μνημονίου τον Μάιο του 2010, όπως είχαμε δίκιο και πριν ένα μήνα όταν ψηφίζαμε τη νέα δανειακή σύμβαση.
- Ποιες θα είναι οι άμεσες προτεραιότητες μιας κυβέρνησης της Ν.Δ. σε περίπτωση που πετύχετε την αυτοδυναμία;
Με μια κουβέντα, να αρχίσει η ανάκαμψη. Το ταχύτερο δυνατό. Αν δεν υπάρξει ανάκαμψη άμεσα, το βιοτικό επιπέδου των Ελλήνων θα υποστεί ακόμα μεγαλύτερη καθίζηση. Πρέπει να δοθεί έμφαση στα μεγάλα έργα υποδομής που έχουν μείνει στη μέση, τα οποία αν ξεκινήσουν θα δώσουν τεράστια αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία. Για παράδειγμα, εάν οι μεγάλοι οδικοί άξονες χρηματοδοτηθούν και ξεκινήσουν θα προσφέρουν περίπου 100.000 θέσεις εργασίας. Υπάρχουν «παγωμένα» 15 δισεκατομμύρια του ΕΣΠΑ, τα οποία μπορούν να απορροφηθούν τώρα καθώς η εθνική συμμετοχή στο ΕΣΠΑ έχει πέσει πια κάτω από το 5%. Πρέπει, επίσης, να αποκατασταθεί άμεσα η ρευστότητα στην αγορά, ειδικά για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας. Από εκεί και πέρα, στις άμεσες προτεραιότητες μας είναι η αλλαγή του φορολογικού πλαισίου, η αξιοποίηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, η υλοποίηση των μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών. Και βέβαια, είναι άμεση προτεραιότητα μας η σταδιακή αποκατάσταση των αδικιών στους χαμηλοσυνταξιούχους μέχρι τα 700 ευρώ και στους πολύτεκνους. Αυτή είναι και η μοναδική προεκλογική υπόσχεση - δέσμευση που έδωσε ο Πρόεδρος της Ν.Δ. ο Αντώνης Σαμαράς στους έλληνες πολίτες.
- Εκλέγεσθε πολλά χρόνια βουλευτής σε μια δύσκολη περιφέρεια για τη Ν.Δ., την Β’ Πειραιά. Μια Περιφέρεια υποβαθμισμένη, με πολλά προβλήματα. Μπορείτε να μας αξιολογήσετε τα σημαντικότερα από αυτά;
Έχετε δίκιο. Στην μακρά κοινοβουλευτική μου θητεία έχω δώσει πολλές εκλογικές μάχες, σε μια πραγματικά δύσκολη για την Ν.Δ. περιφέρεια. Ίσως την δυσκολότερη. Είναι γεγονός ότι πολλοί αναφέρονται στη περιοχή μας με τον χαρακτηρισμό προβληματική. Δεν το δέχομαι αυτό, με ενοχλεί αφάνταστα. Η περιφέρεια μας δεν είναι προβληματική, απλά έχει συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών, για τα οποία ευθύνονται αναλογικά όλες οι κυβερνήσεις. Θέλω να είμαι ειλικρινής. Προβλήματα όπως αυτό του κυκλοφοριακού, της υποβάθμισης του περιβάλλοντος, της έλλειψης σοβαρών υποδομών, της ασφάλειας. Πιστεύω, ωστόσο, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, σαν περιφέρεια, είναι η ανεργία. Η ανεργία αυτή τη στιγμή στην Β’ Περιφέρεια του Πειραιά είναι πάνω από 33%. Στην Ναυπηγοεπισκευαστική Βάση του Περάματος δε η ανεργία έχει χτυπήσει το 80%. Η ανεργία είναι πρωτίστως κοινωνικό ζήτημα. Γνωρίζω πολύ καλά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιφέρεια μου. Προβλήματα που είναι υπεράνω κομμάτων, προβλήματα διαχρονικά. Οφείλουμε, λοιπόν, όλοι όσοι αγαπάμε αυτή την περιοχή – είτε είμαστε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση - να σκύβουμε με στοργή πάνω σε αυτά τα ζητήματα. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι και να διεκδικούμε με ενιαίο και αποφασιστικό τρόπο.
Εγώ έτσι αντιλαμβάνομαι την ρόλο μου ως βουλευτής της Β’ Πειραιά. Όλες μου οι προσπάθειες, μέσα και έξω από τη Βουλή, συντείνουν πάντα προς την κατεύθυνση της αναβάθμισης της περιοχής μας. Της βελτίωσης του επιπέδου ζωής των συμπολιτών μας.
- Μια τελευταία, προσωπική, ερώτηση. Έχετε μεγάλη εμπειρία στην πολιτική ζωή του τόπου και έχετε δώσει πολλές εκλογικές μάχες. Τι προσδοκάτε από την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση; Για ποιο λόγο πρέπει ο Πειραιώτης να ψηφίσει εκ νέου τον Γιάννη Τραγάκη;
Γιατί, μετά από τόσα χρόνια, έχουμε αναπτύξει έναν πολύ ισχυρό δεσμό εμπιστοσύνης. Γνωριζόμαστε, πλέον, καλά. Ξέρει, ότι είμαι πάντα εδώ, δίπλα του. Και θα είμαι εδώ και μετά τις εκλογές. Ξέρετε, μπορεί στις ημέρες μας να ακούγεται λίγο ρομαντικό ή ακόμα και αφελές αυτό που θα πω, αλλά σας διαβεβαιώνω ότι ποτέ δεν είδα την πολιτική ως επάγγελμα ή ως μέσο προσωπικής προβολής και κοινωνικής ανέλιξης. Δεν το είχα ανάγκη αν θέλετε. Αντιμετώπισα και εξακολουθώ να αντιμετωπίζω την πολιτική ως λειτούργημα και ως προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. Το εννοώ αυτό. Από οποιαδήποτε θέση και εάν βρίσκομαι στο Κοινοβούλιο, προσφέρω πάντα όλες μου τις δυνάμεις, μικρές ή μεγάλες, για την καλυτέρευση της ζωής των συμπολιτών μου. Για εμένα, μοναδικό κριτήριο αποτελεί η ζωή και το μέλλον των ανθρώπων που εκπροσωπώ. Έχω την τύχη και το προνόμιο να είμαι από τους λίγους πολιτικούς που οι ψηφοφόροι μου είναι και φίλοι μου. Με φωνάζουν με το μικρό μου όνομα, Γιάννη. Έχουμε μεγαλώσει μαζί, έχω βιώσει τις χαρές και τις λύπες, των ιδίων και των οικογενειών τους. Η σχέση αυτή, έχει σφυρηλατηθεί μέσα από κοινούς αγώνες, για τη χώρα μας, την περιφέρεια μας, την παράταξη μας. Για αυτό, μπορώ να τους κοιτάω στα μάτια και να τους ζητάω όχι μόνο την ψήφο τους, αλλά κυρίως, την εμπιστοσύνη τους.