Δηλαδή, είναι αδιανόητο να έχει ένας μια ομάδα Β ή Γ Εθνικής - εννοώ επαρχιακή ομάδα - και να την αναλαμβάνει ένας παράγων από την Αθήνα και αυτή η ομάδα, παραδόξως, να ανεβαίνει κατηγορίες σαν να ανεβαίνει ασανσέρ και να δημιουργούνται πάρα πολλά προβλήματα. Ένας από τους κύριους λόγους, ο οποίος πρέπει να αντιμετωπιστεί, διότι έχει σχέση με τη βία, είναι η διαιτησία. Είναι ικανοποιημένοι στην ΕΠΟ με τις διαδικασίες επιλογής διαιτητών, διότι γνωρίζουν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλον, ότι οι διαιτητές ζητούν προστάτες, δηλαδή, ζητούν προστασία. Όταν λέω προστασία, δεν εννοώ φυσική προστασία, αλλά προστασία προς την ανέλιξή τους. Δηλαδή, για παράδειγμα, όποιος υπερισχύει στην SuperLeague αριθμητικά, είναι εκείνος ο οποίος καθορίζει κανονικά και σχεδόν τις τύχες του ποδοσφαίρου, διότι όλοι θέλουν να στεγαστούν κάτω από τη δική του ομπρέλα, είτε σωματείο επαγγελματικό είναι, είτε διαιτητές είναι αυτοί, είτε οποιαδήποτε άλλοι παράγοντες του ποδοσφαίρου.
Μην ξεχνάτε ότι οι διαιτητές, κατά τη διάρκεια του αγώνα είναι δικαστές, δηλαδή, πρέπει να λάβουν ορισμένες αποφάσεις σε κλάσματα δευτερολέπτου. Είναι λογικό και φυσιολογικό, ασφαλώς, να κάνουν και σφάλματα και κάνουν σφάλματα. Όταν όμως, τα σφάλματα αυτά δεν είναι ηθελημένα, δηλαδή, δεν υπάρχει δόλος, τότε, νομίζω, ότι θα πρέπει να σταθούμε στο πλευρό αυτών των διαιτητών. Όταν όμως, υπάρχουν διαιτητές, οι οποίοι, αποδεδειγμένα, έχουν λάβει μέρος σε αγώνες που είναι «ύποπτοι» - εάν μπορώ να χρησιμοποιήσω αυτή τη λέξη - όπως βγήκε από τις περίφημες κασέτες, ότι να «κόψει το καρπούζι στη μέση, αλλά τα σπόρια δώστα» σε μια συγκεκριμένη ομάδα, αντιλαμβάνεστε ότι αυτό δημιουργεί πρόβλημα.
Θα ήθελα να αναφερθώ τώρα στο κυρίως θέμα μας, μετά από αυτή την παρέμβαση που έκανα, για το θέμα της βίας. Το θέμα της βίας έχει πάρει τελείως ανησυχητικές διαστάσεις τον τελευταίο καιρό, όπως επισήμανε και ο κ. Ανασόπουλος,, και δεν περιορίζεται μόνο σε αθλητικούς χώρους που έχουν σχέση με το ποδόσφαιρο. Αυτή τη στιγμή, η βία έχει υπεισέλθει, π.χ. σε αγώνες βόλεϊ γυναικών και στις πισίνες για το πόλο. Εγώ, προσωπικά, πιστεύω, ότι εάν υπάρξει αντιπαλότητα θα πάει ακόμη και στο σκάκι. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, και συμφωνώ απόλυτα με την παρατήρησή του, ότι είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που μετακινούνται από τους ποδοσφαιρικούς χώρους στον μπασκετικό χώρο, στην κολύμβηση και στο βόλεϊ γυναικών. Να σκεφτείτε, ότι ένα «ραντεβού θανάτου» που έγινε και υπήρξε και ένας νεκρός στο συγκεκριμένο «ραντεβού θανάτου», αφορούσε έναν αγώνα βόλεϊ γυναικών.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι αθλητικοί χώροι πια, δεν μπορούν και είναι πολύ δύσκολο να περιφρουρηθούν, γιατί έχουν υπεισέλθει στοιχεία, τα οποία είναι στοιχεία περιθωριακά που δεν έχουν καμία σχέση με τον αθλητισμό. Για παράδειγμα, εάν ρωτήσετε τους μισούς από αυτούς, μετά το τέλος ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, ποιο είναι το αποτέλεσμα, δεν το γνωρίζουν, διότι δεν ασχολήθηκαν, σχεδόν καθόλου, με την εξέλιξη του αγώνα. Γι' αυτό, θα δείτε ότι οι περισσότεροι έχουν στραμμένη την πλάτη τους προς τον αγωνιστικό χώρο, είτε δίνουν τα συνθήματα, είτε συμμετέχουν στα συνθήματα. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα και δεν ξέρω με ποιο τρόπο μπορεί να λυθεί. Διάβασα και εγώ από δημοσιεύματα ότι η Κυβέρνηση σκέφτεται να φέρει ένα αθλητικό νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της βίας στα γήπεδα και μιλάει για ιδιώνυμο. Εγώ, ειλικρινά σας μιλάω, ότι θα συμφωνήσω. Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο, που, ειλικρινά σας μιλάω, φοβάμαι ότι θα θρηνήσουμε θύματα. Όταν φτάσαμε στο σημείο, έξω από ποδοσφαιρικό αγώνα να ριχθούν βόμβες μολότοφ, φαντάζεστε τι θα γινόταν αυτές οι βόμβες μολότοφ, εάν είχαν ριχθεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο ή στους γειτονικούς χώρους; Όταν ο τερματοφύλακας συγκεκριμένης ομάδας καιγόταν από φωτοβολίδα, η οποία έπεσε ακριβώς επάνω του, αυτά τα φαινόμενα είναι εκείνα, τα οποία δημιουργούν τις ανησυχίες όλων μας, ότι, πιθανόν, θα επιταθούν.
Άρα, πρέπει να τα προλάβουμε εν τη γενέσει τους. Η χρήση των καμερών δεν νομίζω, τελικά, ότι προσέφεραν τίποτα, διότι, παρότι υπάρχουν, δεν τις λαμβάνει κανένας υπ' όψιν του. Επίσης, κανένας δεν κάθεται στη θέση που γράφει το εισιτήριό του, εκτός από τους νομοταγείς. Όμως, οι νομοταγείς δεν είναι εκείνοι οι φίλαθλοι που θα δημιουργήσουν προβλήματα, αλλά προβλήματα θα δημιουργήσουν οι φίλαθλοι, οι οποίοι έχουν καταλάβει τις κλίμακες ανόδου και καθόδου - που είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα - διότι υπάρχουν πτέρυγες των οργανωμένων συνδέσμων μέσα στις εξέδρες, που δεν υπάρχουν κλίμακες ανόδου και καθόδου, διότι τις έχουν καταλάβει. Ποιοι είναι αυτοί; Είχαν εισιτήρια; Πως μπήκαν στο γήπεδο; Δεν σας κάνει εντύπωση το γεγονός, ότι πάρα πολλά παιχνίδια επαρχιακών πόλεων, οργανωμένοι φίλαθλοι άλλης ομάδας προσπαθούν να εισέλθουν στο γήπεδο χωρίς εισιτήριο; Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι στους δικούς τους αγωνιστικούς χώρους, στο δικό τους γήπεδο, μπαίνουν χωρίς εισιτήρια.
Η κατάργηση των συνδέσμων, για τους οποίους μιλάει η πολιτεία, μπορεί να προσφέρει κάτι, αλλά δεν θα αλλάξει τίποτα. Η κατάργηση των συνδέσμων και η μετατροπή τους σε λέσχες, δεν νομίζω ότι μπορεί να προσφέρει τίποτα. Μπορεί να προσφέρει όμως, η παραδειγματοποίηση. Θα μου δοθεί η ευκαιρία να αναφερθώ, ουσιαστικά και προσωπικά, σε έναν άνθρωπο. Θα αναφερθώ στον Πρόεδρο της Π.Ε.Φ.Ο., τον κ. Μπαρμπή, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος που τιμά το ποδόσφαιρο, είναι ένας ακαδημαϊκός άνθρωπος, είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος έχει γράψει εκατοντάδες βιβλία, είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος κάνει συνεχώς πολιτιστικές και πολιτισμικές εκδηλώσεις. Ο κ. Μπαρμπής είναι Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Φιλάθλων Ολυμπιακού (Π.Ε.Φ.Ο.), η οποία έχει κάνει πάρα πολλές εκδηλώσεις, για οποιοδήποτε θέμα, κ. Πρόεδρε, ακόμη και για ιστορικά θέματα, έχει βραβεύσει επανειλημμένως και έχει δημιουργήσει σε όλη την Ελλάδα θύλακες, οι οποίοι μπορεί να είναι παράδειγμα προς μίμηση.
Εγώ, προσωπικά, πιστεύω, ότι, κ. Πρόεδρε, η βία μπορεί να αντιμετωπιστεί στα γήπεδα και έχουμε σαν παράδειγμα την Αγγλία. Η Αγγλία, πώς καταπολέμησε τον χουλιγκανισμό; Ο χουλιγκανισμός είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις στα αγγλικά γήπεδα και είχαμε πολλά θύματα π.χ. το «Χέιζελ» και οποιουσδήποτε άλλους αγώνες. Όμως, κατάφεραν και το αντιμετώπισαν το θέμα με την εφαρμογή των νόμων. Εδώ δεν εφαρμόζονται οι νόμοι. Το νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει για την καταπολέμηση της βίας στα γήπεδα, όμως, επιτέλους, πρέπει να εφαρμοστεί. Ο Αθλητικός Εισαγγελέας ή οι Εισαγγελείς, οι οποίοι παρίστανται στα γήπεδα να πάρουν τα μέτρα τα οποία πρέπει να πάρουν. Θα πρέπει οι Εισαγγελείς – το είπα και στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου - να λάβουν τα μέτρα σε έναν αγώνα.
Δεν είναι π.χ. αποδεκτό να γίνετε αγώνας τελικός κυπέλλου μεταξύ δύο ομάδων, οι οποίες δεν είχαν καμία αντιπαλότητα και να εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο εκατοντάδες φίλαθλοι και να κυνηγάνε τους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι ζήτησαν βοήθεια και ήταν και οι οικογένειές παρούσεςς. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και αυτό το καινούριο φαινόμενο της εισόδου στον αγωνιστικό χώρο των φιλάθλων, ακόμα και για πανηγυρισμούς. Θα πρέπει να γίνει αυστηρότερος ο νόμος για την είσοδο των φιλάθλων στο γήπεδο και να εφαρμόζονται οι νόμοι. Αυτή είναι η πρότασή μου.