Ομιλία του Βουλευτή Β' Πειραιά και τ. Αντιπροέδρου της Βουλής, κ. Ιωάννη Τραγάκη, στη συζήτηση επί του Κρατικού Προϋπολογισμού 2019

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Η συζήτηση, σήμερα, για τον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2019 επιτρέψτε μου να πω ότι έχει μια ιδιαίτερη σημειολογία, συνεπάγεται ένα καλό και ένα κακό νέο.

Το καλό νέο, είναι ότι πρόκειται για τον τελευταίο Προϋπολογισμό που καταθέτει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Η χώρα παρουσιάζει εικόνα πλήρους διάλυσης και αυτή η εικόνα βλάπτει την οικονομία.

• Η Ελλάδα πέφτει συνεχώς βαθμίδες σε ανταγωνιστικότητα,

• Η Ελλάδα σήμερα είναι μια χώρα που δεν μπορεί να διεκδικήσει επενδύσεις,

• δεν μπορεί να βγει στις αγορές να χρηματοδοτηθεί,

• η έξοδος δήθεν από τα Μνημόνια είναι ένα ακόμη ψέμα.

Όπως ψέμα είναι και η επιστροφή στις αγορές.

Διότι η Ελλάδα βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης αυστηρό και το πιο ανησυχητικό είναι ότι αδυνατεί να δανειστεί όπως η Κύπρος και η Πορτογαλία.

Ο προϋπολογισμός αυτός, λοιπόν, είναι ο τελευταίος μιας κυβέρνησης που ο πολιτικός της χρόνος τελειώνει. Και αυτό είναι το καλό.

Το κακό νέο, είναι ότι μαζί της στενεύουν και τα περιθώρια της χώρας για ανάκαμψη.

Η πραγματική οικονομία,  η αγορά, είναι σε ασφυξία.

Φόροι και εισφορές πνίγουν την ανάπτυξη, εμποδίζουν την επιστροφή στην κανονικότητα.

Μια ματιά στο μονίμως κόκκινο ταμπλό του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, στους χαμηλούς τζίρους και στο ανύπαρκτο επενδυτικό ενδιαφέρον, αρκεί για να γίνει αντιληπτό ότι ο χρόνος τελειώνει τόσο για τις τράπεζες όσο και για την οικονομία.

Γιατί;

Γιατί η ίδια η αρχιτεκτονική της εξόδου (“καθαρή” έξοδος, χωρίς προληπτική γραμμή χρηματοδότησης) δημιούργησε αβεβαιότητα,

που είχε αντανάκλαση και στη διαμόρφωση του επενδυτικού περιβάλλοντος.

Και εκτός των άλλων, χάθηκε για τη χώρα μας και το πρόγραμμα Ποσοτικής Χαλάρωσης (QE), αφού την προηγούμενη εβδομάδα η ΕΚΤ ανακοίνωσε την ολοκλήρωση του.

Δυστυχώς, ενώ η Ελλάδα είχε ανάγκη αυτού του προγράμματος περισσότερο από κάθε άλλη χώρα της ευρωζώνης, με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης είναι η μόνη που δεν κατόρθωσε να το αξιοποιήσει

Άλλη  μια χαμένη ευκαιρία για τη χώρα, εξαιτίας του κ. Τσίπρα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Στον Προϋπολογισμό του 2019, αντανακλάται η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ να εφαρμόζει μια οικονομική πολιτική που στύβει τη μεσαία τάξη για να δημιουργούνται υπερπλεονάσματα.   

Περί αυτού πρόκειται.

Τα μέτρα λιτότητας εξακολουθούν να υφίστανται,

οι δημοσιονομικοί στόχοι παραμένουν υψηλοί,

η υπερφορολόγηση νοικοκυριών και

επιχειρήσεων συνεχίζεται,

το κράτος μεγεθύνεται,

οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου δεν αποπληρώνονται,

το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων συρρικνώνεται.

Για να μην περικοπούν οι συντάξεις και να δοθούν κάποια επιδόματα η κυβέρνηση αποφάσισε να αναστείλει την εφαρμογή κυρίως αναπτυξιακών μέτρων, αφού κόβει από επενδύσεις

Θύματα, οι συνήθεις ύποπτοι: το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, οι επιστροφές φόρων προς τους ιδιώτες, καθώς και κοινωνικά ευαίσθητοι τομείς που αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της εσωτερικής στάσης πληρωμών.

Ενδεικτικά, οι δημόσιες επενδύσεις κατρακύλησαν, το 2017, στο χαμηλότερο ύψος της τελευταίας δεκαετίας, με τη σωρευτική υστέρησή τους μέχρι σήμερα – έναντι του στόχου – να ανέρχεται στα 2,6 δισ. ευρώ.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι δημόσιες δαπάνες περικόπτονται ακόμη περισσότερο το 2019, κατά 550 εκατ. ευρώ, προκειμένου να χρηματοδοτηθούν τα όποια, κουτσουρεμένα, αντίμετρα.

Όπως επισημαίνει και το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, αυτή η πρακτική «δημιουργεί προβληματισμό σχετικά με το αναπτυξιακό αντίκρισμα του τρόπου διάθεσης του δημοσιονομικού χώρου».

Ουσιαστικά, δεδομένου του υψηλού αναπτυξιακού πολλαπλασιαστή αυτών των πόρων, πρόκειται για την επιβολή ενός πρόσθετου «φόρου ανάπτυξης» από την Κυβέρνηση.

Η χώρα όμως χρειάζεται μία επενδυτική πανστρατιά, δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, καθώς τόσο ο ακαθάριστος σχηματισμός όσο και το απόθεμα παγίου κεφαλαίου συρρικνώνονται.

Όσον αφορά στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, οι δαπάνες του είναι μειωμένες κατά 1,321 δισ. ευρώ σε σχέση με το στόχο, μαρτυρώντας την υποεκτέλεση των επενδυτικών δημόσιων δαπανών.

Ο συνδυασμός αυτών των μειωμένων δαπανών,

με τις καθυστερήσεις στις επιστροφές φόρων και

τη διαφαινόμενη νέα καθυστέρηση εξόφλησης των κρατικών χρεών στον ιδιωτικό τομέα, στερούν πολύτιμη ρευστότητα από την αγορά, την πραγματική οικονομία.

Με δεδομένη την κυβερνητική αλλεργία στις ιδιωτικές επενδύσεις, θα περίμενε κανείς η Κυβέρνηση να αξιοποιεί το μοναδικό επενδυτικό εργαλείο που έχει στα χέρια της, και να μην το θυσιάζει, για πρόσκαιρες εντυπώσεις.

Το Σχέδιο του Προϋπολογισμού συνιστά το κύκνειο άσμα της σημερινής διακυβέρνησης σφραγίζει το τέλος ενός τετραετούς κύκλου της Ελληνικής οικονομικής ιστορίας που τον χαρακτηρίζει η αυταπάτη, η ανευθυνότητα, ο τυχοδιωκτισμός, η αναποτελεσματικότητα και οι ιδεοληψίες της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Ο προϋπολογισμός του 2019 είναι προϋπολογισμός εκλογών.

Τα στοιχεία  δείχνουν τα εξής:

• το κονδύλι για παροχές συντάξεων μειώνεται ακόμα περισσότερο για το 2019.

• οι ασφαλιστικές εισφορές στα Ταμεία προβλέπεται ότι θα αυξηθούν και άλλο .
• Οι μισθοί των υπαλλήλων στο δημόσιο θα μειωθούν σε σχέση με φέτος, παρά τις προσλήψεις που εξαγγέλλει η κυβέρνηση.

• Οι φόροι αυξάνονται για τα φυσικά πρόσωπα αλλά και για τα νομικά πρόσωπα

Με άλλα λόγια, από το 2019 δεν προβλέπεται να δοθεί ξανά Κοινωνικό Μέρισμα, όπως γινόταν από το 2014 και μετά.

Όσον για την ανάπτυξη;

Τη στιγμή που ο ΟΟΣΑ υπολογίζει ότι η ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας θα περιορισθεί, η κυβέρνηση χωρίς να έχει δώσει καμία ώθηση στην αγορά προϋπολογίζει ανάπτυξη 2,5%, και αυτό σε μια χρονιά που είναι εκλογική, όπου τόσο οι επιχειρήσεις όσο και ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός βρίσκονται σε στάση αναμονής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Αυτός ο προϋπολογισμός σηματοδοτεί το τέλος

της αυταπάτης,

της ανευθυνότητας,

του τυχοδιωκτισμού

της αναποτελεσματικότητας

και των ιδεοληψιών μιας κυβέρνησης που κόστισε πανάκριβα στη χώρα.

Η χώρα χρειάζεται κεφάλαια.

Η χώρα χρειάζεται δουλειές.

Αλλά πάνω απ’ όλα, χρειάζεται ένα κύμα εμπιστοσύνης, που θα σαρώσει την καχυποψία εντός και εκτός Ελλάδας.

Ευτυχώς, για τον τόπο, το τέλος της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ σφραγίζει και την απαρχή ενός νέου κύκλου

ευθύνης,

ρεαλισμού

και σοβαρότητας

που θα σηματοδοτήσει η διακυβέρνηση από τη Νέα Δημοκρατία.