Ομιλία του Γ. Γραμματέα της Κ.Ο. της Ν.Δ. κ. Γιάννη Τραγάκη στην 11η Σύνοδο των επικεφαλής των Κ.Ο. του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος
Βρυξέλλες, 16 Νοεμβρίου 2009
ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ
Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ Ν.Δ.
κ. ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΑΓΑΚΗ
ΣΤΗ 11η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ Κ.Ο.
ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
Θέμα: «Οικονομική & Χρηματοπιστωτική Κρίση. Υπάρχει διέξοδος ;»
Κυρίες και κύριοι,
Είναι γνωστό, ότι η τρέχουσα οικονομική κρίση ξεκίνησε από την αγορά στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ, πέρασε στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα και τελικά έφτασε στην πραγματική οικονομία. Νομίζω - όλοι συμφωνούμε - ότι ανάλογο προηγούμενο δεν έχει υπάρξει στη μεταπολεμική περίοδο. Είναι βέβαιο, ότι δεν μπορεί να γίνει, καμία, ασφαλής πρόβλεψη για το τέλος της κρίσης. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Επιτροπής, του ΟΟΣΑ και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η ανάκαμψη τοποθετείται σταδιακά στο τέλος του 2009 και με μεγαλύτερη ένταση από το 2010. Ωστόσο, θεωρώ ότι η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας είναι βραδεία και εξαιρετικά εύθραυστη.
Η οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχοντας γνωρίσει την πιο βαθιά, μακροχρόνια και εκτεταμένη ύφεση στην ιστορία της, έχει φθάσει πλέον σε σημείο καμπής. Τους τελευταίους μήνες, παρατηρήθηκε βελτίωση της οικονομικής και της χρηματοπιστωτικής κατάστασης, η οποία οφείλεται κατά μεγάλο βαθμό στα δημοσιονομικά και νομισματικά μέτρα που ελήφθησαν.
Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι είναι απολύτως αναγκαίο να χαράξουμε τη νέα αρχιτεκτονική του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, βασικοί στόχοι της οποίας θα πρέπει να αφορούν στα εξής ζητήματα:
Ενίσχυση της διαφάνειας και της λογοδοσίας, πιο αποτελεσματική εποπτεία, προώθηση της χρηστής λειτουργίας των αγορών και της προστασίας των συμφερόντων των επενδυτών και των καταναλωτών, διεύρυνση της διεθνούς συνεργασίας, μεταρρύθμιση των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών (όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα).
Θεωρώ, επίσης, εξαιρετικά σημαντικό να αντιμετωπίσουμε τρία σοβαρά προβλήματα, που συνετέλεσαν στην εκδήλωση ή την εξάπλωση της κρίσης:
1. Τιθάσευση της μυωπικής συμπεριφοράς των χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων και των επενδυτών. Η μυωπική νοοτροπία οδηγεί σε στρεβλή εκτίμηση των κινδύνων ή των ζημιών που θα προκύψουν, εάν οι κίνδυνοι επαληθευτούν.
2. Ελάττωση της λεγόμενης της δυνατότητας του πιστωτικού συστήματος να μεγεθύνει τις διακυμάνσεις του μακροοικονομικού κύκλου, οι οποίες ανατροφοδοτούν τη χρηματοπιστωτική αστάθεια.
3. Ουσιαστική ενίσχυση της διαφάνειας για όλο το πιστωτικό σύστημα, από τα χρηματοπιστωτικά προϊόντα και τους ισολογισμούς έως τους οίκους αξιολόγησης, τα πρότυπα ελέγχου και αξιολόγησης, τους κανόνες και τις μεθόδους εποπτείας.
Κυρίες και κύριοι,
Η κρίση επηρεάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση ως ένα συνεκτικό οικοδόμημα και ως ένα σύνολο επιμέρους περιοχών και κρατών.
Αναφορικά με την πρώτη διάσταση, αναγνωρίζεται θετικά η ύπαρξη της ευρωζώνης ως αντίβαρο στην κρίση, αλλά και η δυναμική αντίδραση της Ευρωπαϊκής Kεντρικής Τράπεζας. Παρόλα αυτά, τα επακόλουθα βήματα πραγματοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό εκτός του θεσμικού πλαισίου διακυβέρνησης της Ε.Ε., ενώ οι μελλοντικές αντιδράσεις αποτελούν πρόκληση καθώς απαιτούν συντονισμένα βήματα από τα κράτη μέλη.
Στην Ελλάδα, η χρηματοπιστωτική κρίση έφερε στην επιφάνεια τις χρόνιες παθογένειες και τις διαρθρωτικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας.
Παθογένειες που αφορούν, κυρίως, στο σύστημα κατάρτισης του προϋπολογισμού και στους μηχανισμούς ελέγχου των δαπανών και είσπραξης των φόρων.
Χώρες όπως η Ελλάδα, οι οποίες χαρακτηρίζονται από «δίδυμα» ελλείμματα (δημοσιονομικό και ισοζυγίου) και χρέη αντιμετωπίζουν σοβαρό κίνδυνο να είναι δυσχερέστερη και πιο αργή η έξοδος από τη κρίση και κατά συνέπεια, να υπάρξει μια παρατεταμένη περίοδος χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης. Για αυτό τον λόγο, επείγει η ανάγκη να εφαρμοσθεί ένα συγκροτημένο μεσοπρόθεσμο σχέδιο, που θα περιλαμβάνει τολμηρές, αλλά αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Μεταρρυθμίσεις που τόλμησε, έως ένα βαθμό, να κάνει η κυβέρνηση της Ν.Δ.
Συνολικά, η Ελλάδα χρειάζεται ένα ουσιαστικό σύστημα ανασυγκρότησης. Βραχυπρόθεσμες πολιτικές, ιδίως σε μορφή παροχών, μπορεί να λειτουργήσουν ανάδρομα για την ελληνική οικονομία υποβαθμίζοντας τις δυνατότητες ταχείας ανάκαμψης.
Έχει μεγάλη σημασία επομένως για τη χώρα να διαμορφωθεί ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα διαρθρωτικής, δημοσιονομικής και θεσμικής προσαρμογής που να επικεντρώνεται στα κεφάλαια της ανταγωνιστικότητας, της ενίσχυσης των οικονομικά ασθενέστερων και στην επανεκκίνηση της οικονομίας με την ευρεία συναίνεση του κοινωνικού συνόλου.
Κυρίες και κύριοι,
Ολοκληρώνοντας την παρέμβαση μου, θέλω να υπογραμμίσω ότι η κρίση δεν πρέπει να αποτελέσει αφορμή για να "κλείσουν" οι οικονομίες και να οδηγηθούμε σε πρακτικές προστατευτισμού. Πιστεύω ότι μια τέτοια επιλογή θα ήταν λανθασμένη. Αντιδράσεις εγωισμού από τα κράτη στην παρούσα συγκυρία είναι απολύτως λογικές, αλλά δεν πρέπει να υπερκαλύψουν την ανάγκη για περαιτέρω οικονομική συνεργασία διεθνώς.
Η παρούσα κρίση, μπορεί να δώσει νέα πνοή στην ευρωπαϊκή ιδέα, έτσι όπως την οραματίστηκαν οι ιδρυτές της. Μια ολοκληρωμένη Ευρώπη που δίνει επιπλέον κύρος στην οικονομική και νομισματική Ένωση.
Σας ευχαριστώ.