Ομιλία του Βουλευτή Β' Πειραιά, κ. Γιάννη Τραγάκη, στη συζήτηση επί της ψήφου εμπιστοσύνης στη Κυβέρνηση
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο Πρωθυπουργός με την απόφασή του να μετατρέψει την πρόταση μομφής της Ν.Δ. εναντίον του κ. Πολάκη, σε πρόταση εμπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του, επιβεβαίωσε, για ακόμη μια φορά, αυτό που λέμε εδώ και καιρό:
Ότι το πραγματικό πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα είναι ο Πολάκης.
Κατά τη γνώμη μου, η αήθης επίθεση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, Παύλου Πολάκη στον Στέλιο Κυμπουρόπουλο και η πλήρης, η απόλυτη, κάλυψη του από τον Πρωθυπουργό της χώρας, δεν εγείρει μόνο ένα ηθικό και ανθρωπιστικό ζήτημα.
Εγείρει ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό, θεσμικό, ένα ζήτημα δημοκρατίας.
«Και έρχεται η στιγμή για να αποφασίσεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις», έγραφε ο Διονύσης Σαββόπουλος πριν από πέντε δεκαετίες στο πανέμορφο τραγούδι «Οι παλιοί μας φίλοι».
Επικαλούμαι αυτό τον στίχο, διότι ο τραμπουκισμός του Πολάκη, στον Στέλιο Κυμπουρόπουλο, αναδεικνύει με τον εμφατικό τρόπο το μεγάλο, το υπέρτερο διακύβευμα των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων:
Ποια Ελλάδα θέλουμε.
Από τη μια πλευρά, είναι η Ελλάδα της αριστείας, της αξιοσύνης, της αξιοπρέπειας που αντανακλάται στο πρόσωπο του Στέλιου Κυμπουρόπουλου.
Ο Στέλιος είναι η προσωποποίηση του σθένους να παλεύεις απέναντι σε δυσκολίες τρομακτικές και μόνο να τις σκέφτεσαι.
Είναι ένας αγωνιστής της ζωής, ένας αριστούχος μαθητής, ένας σημαιοφόρος, ένας επιστήμονας.
Ένα παράδειγμα ζωής, ένα πρότυπό για την κοινωνία μας.
Αυτή την Ελλάδα θέλουμε και φιλοδοξούμε να εκπροσωπήσουμε ως παράταξη.
Από την άλλη μεριά, είναι η μετριοκρατία, ο κυνισμός, η χυδαιότητα στη δημόσια ζωή, που εκπροσωπείται επάξια στο πρόσωπο του αναπληρωτή υπουργού Υγείας.
Ο Πολάκης είναι η προσωποποίηση της τοξικότητας, του αυταρχισμού, της φασίζουσας αλαζονείας.
Και είναι κατάντια να είναι υπουργός.
Αυτή την Ελλάδα την αφήνουμε στον κ. Τσίπρα και την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Πρωθυπουργός, προκειμένου να καλύψει τον κολλητό του υπουργό κ. Πολάκη – την ώρα που ακόμα και οι συνάδελφοι του βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ τον «άδειαζαν» - μετέτρεψε την πρόταση μομφής της Ν.Δ. σε πρόταση εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση, νομίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο προκαλεί αντιπερισπασμό.
Αναρωτιέμαι, ο κ. Τσίπρας έχει χάσει κάθε επαφή με την πραγματικότητα;
Πιστεύει ακόμα ότι μπορεί να συνεχίσει να κρύβει τη γύμνια της πολιτικής του, με προεκλογικές εξαγγελίες, βερμπαλισμούς και προσωπικές επιθέσεις;
Πιστεύει στα αλήθεια, ότι μπορεί να αρθρώσει έστω και ένα σοβαρό επιχείρημα για να υπερασπιστεί το έργο της κυβέρνησης του;
Ας τον πληροφορήσουμε, λοιπόν, τώρα στο τέλος της θητείας του, ότι οι πολίτες θα θυμούνται από αυτόν τρία πράγματα:
- Ότι τους εξαπάτησε και τους είπε επανειλημμένως ψέματα,
- Ότι έκανε τη ζωή τους χειρότερη, σε όλα τα επίπεδα
- Ότι υπέγραψε την επαίσχυντη συμφωνία των Πρεσπών
Η πρώτη φορά Αριστερά ήρθε στη εξουσία για να σκίσει τα Μνημόνια και αντ’ αυτού, υπέγραψε ένα τρίτο, αχρείαστο και χειρότερο. Και ήδη μάς επέβαλε κι ένα τέταρτο εις το διηνεκές.
Και επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια, υπονόμευσε συστηματικά την παραγωγική οικονομία και αφαίμαξε συνειδητά τη μεσαία τάξη, με μαζική υπερφορολόγηση:
- Αύξηση προκαταβολής φόρου, από το 50% στο 100%
- Αύξηση εισφοράς αλληλεγγύης από το 2,8% στο 10%
- Αύξηση φόρου εισοδήματος από το 42% στο 46%
- Αύξηση των συντελεστών του ΕΝΦΙΑ
- Αύξηση της εισφοράς υγείας, από 4% στο 6% για τις κύριες και από το 0% στο 6% για τις επικουρικές συντάξεις
- Αύξηση του φόρου εστίασης, από το 13% της κυβέρνησης Σαμαρά στο 24% της κυβέρνησης Τσίπρα
- Αύξηση του ΦΠΑ, από το 23% στο 24%
- Αύξηση στο φόρο μερισμάτων, από το 10% στο 15%
- Αύξηση του φόρου εταιρειών, από το 26% στο 29%
- Αύξηση του φόρου κινητής τηλεφωνίας, αύξηση ειδικού φόρου καυσίμων
- Αύξηση τέλους επιτηδεύματος από 500 ευρώ στα 650 ευρώ
- Αύξηση των εισφορών
- Κατάργηση του ΕΚΑΣ
- Κατάργηση της έκπτωσης του 1,5 στη πληρωμή εφάπαξ του φόρου
- Κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και των ιατρικών εξόδων
Αυτά είναι τα έργα και οι ημέρες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Και έρχονται, σήμερα, σε πανικό, μπροστά στο φάσμα του εκλογικού καταποντισμού, να μοιράσουν προεκλογικά επιδόματα, υποτιμώντας προκλητικά τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.
Και έχουν το θράσος να μιλάνε για δήθεν μισή 13η σύνταξη και για κοινωνική πολιτική, όταν:
Εδώ και δύο χρόνια δεν χορηγούνται συντάξεις!
Οι εκκρεμείς συντάξεις ξεπερνούν τις 250.000!
Οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου για συντάξεις και εφάπαξ παροχές προσεγγίζουν το 1,2 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι να παραμένουν εγκλωβισμένοι χωρίς εισόδημα ακόμη και για χρόνια.
Έχουν το θράσος να μιλάνε για κοινωνική πολιτική όταν:
Περισσότερο από ένα χρόνο, χιλιάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις αναμένουν να λάβουν τα χρωστούμενα από την εφορία, ενώ την ίδια στιγμή το ελληνικό Δημόσιο ξεχνάει να πληρώσει τους προμηθευτές.
Το χειρότερο, μάλιστα, είναι ότι το Δημόσιο έχει πάρει από το 2015 (μέσω του «προγράμματος») μέχρι και σήμερα το ποσό των 6 δισ. ευρώ για να αποπληρώσει τις οφειλές του.
Ο κόσμος, όμως, καταλαβαίνει πολύ καλά, τους έχει μάθει πια.
Ό,τι και τα του υποσχεθούν, ό,τι και να του δώσουν προεκλογικά, δεν αλλάζει την άποψη του.
Όταν έχει αρχίσει η κατηφόρα για μία κυβέρνηση, δεν μπαίνει φρένο, αυτός είναι ο άγραφος κανόνας της πολιτικής.
Και η κατηφόρα της κυβέρνησης δεν έχει σταματημό!
Το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς και η μάχη κατά της διαπλοκής έχουν γίνει ανέκδοτο.
Πάντως αν εξαιρέσουμε
το Κότερο,
τον υιο Κόκκαλη,
τα Βοσκοτόπια και τις 4 τηλεοπτικές άδειες του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας,
τα δημόσια έργα στον Καλογρίτσα και τον Μπόμπολα,
τα δάνεια στον Πολάκη από την Attica Bank,
τη σαλαμοποίηση της Ολυμπίας Οδού,
τη διαχείριση κονδυλίων για το μεταναστευτικό,
την αμαρτωλή σύμβαση του «Ελ. Βενιζέλος»,
το σκάνδαλο της ΔΕΠΑ – Λαυρεντιάδη,
τη περιβόητη πώληση βλημάτων στη Σαουδική Αραβία,
τη θολή εξαγορά της Σκοπιανής εταιρείας από τη ΔΕΗ,
τις καταγγελίες Καμμένου για Σόρος και Κοτζιά,
το σκάνδαλο Πετσίτη,
την offshore εταιρεία της κομματικής «ΑΥΓΗΣ»,
την έχετε τρελάνει τη Διαπλοκή! Την έχετε χτυπήσει αλύπητα!
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι η χειρότερη της μεταπολιτευτικής κοινοβουλευτικής ιστορίας.
Ποτέ η χώρα στη μακρόχρονη ιστορία της δεν έζησε τέτοιον ευτελισμό των θεσμών και των θέσεων κυβερνητικής ευθύνης.
Ευτυχώς για τον τόπο αυτή η κυβέρνηση ανήκει ήδη στο παρελθόν.
Οι πολίτες την έχουν καταδικάσει και την έχουν ήδη προσπεράσει.
Αυτό που χρειάζεται η χώρα επειγόντως είναι ένα άλμα στο μέλλον, με μια άλλη πολιτική.
Που θα βάλει μπροστά ένα πρόγραμμα συνολικής οικονομικής και εθνικής ανασυγκρότησης.
Που θα που θα στοχεύσει στην ανάπτυξη και τη δημιουργία καλών θέσεων εργασίας.
Που θα οργανώσει την Παιδεία σε σύγχρονες βάσεις και θα προστατεύει τα κοινωνικά αγαθά της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, ώστε οι Έλληνες να νιώσουν αξιοπρεπείς και ασφαλείς.
Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι μια κυβέρνηση της Ν.Δ.,
με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη.