Σημεία συνέντευξης του Βουλευτή Β' Πειραιά, Ι. Τραγάκη, στο Ρ/Σ "ΚΑΝΑΛΙ 1 ΠΕΙΡΑΙΑΣ"
Σημεία συνέντευξης του Βουλευτή Β' Πειραιά, Ι. Τραγάκη, στο Ρ/Σ "ΚΑΝΑΛΙ 1 ΠΕΙΡΑΙΑΣ"
Για το Eurogroup της 15ης Ιουνίου:
Η κυβέρνηση δεν περιμένει τίποτα από το Eurogroup, διότι είναι προδιαγεγραμμένο τι θα γίνει εκεί, αλλά ούτε και στις 22 Ιουνίου στο συμβούλιο των αρχηγών της Ε.Ε. θα γίνει κάτι και ο λόγος είναι ότι θα τους παραπέμψουν στο Eurogroup, το οποίο έχει τον αποφασιστικό λόγο για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Για την αξιολόγηση:
Η αξιολόγηση έπρεπε να έχει κλείσει από τον Νοέμβριο του προηγούμενου έτους, όπως ισχυρίζονταν και ο Πρωθυπουργός και ο κ. Τσακαλώτος ότι έπρεπε να γίνει. Με την αξιολόγηση θα παίρναμε τη δόση που μας αναλογούσε, η οποία είναι της τάξης των 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ και είναι μια ενδοευρωπαϊκή συναλλαγή, άρα πολύ μικρό ποσό θα έμενε για επενδύσεις, το υπόλοιπο ήταν οφειλές της χώρας. Έπρεπε, λοιπόν, να κλείσει αυτό το ζήτημα και μετά να ανοίξουν το θέμα του χρέους.
Για το χρέος:
Μαζί με την αξιολόγηση μπέρδεψαν και το χρέος, τελικά εγκατέλειψαν το χρέος. Στην αρχή ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι θέλουμε καθαρή λύση για το χρέος, μετά είπε καθαρό δρόμο, ο καθαρός δρόμος έγινε διάδρομος και τώρα δεν μιλάει καθόλου για το χρέος. Ξέρουν, πια, ότι το χρέος θα αρχίσει να συζητείται μετά τη λήξη της συμφωνίας, τον Αύγουστο του 2018.
Για την ποσοτική χαλάρωση:
Συνέδεσαν την αξιολόγηση και με το QE, δηλαδή την ποσοτική χαλάρωση. Η ποσοτική χαλάρωση έληγε τέλος του 2016, πήρε ένα χρόνο παράταση, μέχρι το τέλος του 2017, αλλά η αγορά ομολόγων από την ΕΚΤ είναι ένα θέμα που δημιουργήθηκε για τον αποπληθωρισμό. Όμως, ήδη παρατηρείται στις χώρες της Ε.Ε. πληθωρισμός και έτσι είναι αμφίβολο αν θα διατηρηθεί το QE μετά το 2017. Και σε αυτό απέτυχαν.
Για τα προαπαιτούμενα:
Αφού ο κ. Τσίπρας έβαλε τους βουλευτές του να ψηφίσουν όλα τα προαπαιτούμενα, έχω την αίσθηση ότι τα υπόλοιπα 14 προαπαιτούμενα θα τους βάλει να τα ψηφίσουν το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, καθώς έχουμε Διάσκεψη Προέδρων, που σημαίνει ότι κάτι θα έρθει στη Βουλή. Τα υπόλοιπα προαπαιτούμενα είναι πάγωμα των συντάξεων και για το 2022 και μπλόκο στις συλλογικές συμβάσεις.
Και όλα αυτά μας τα απέκρυπταν. Θυμίζω ότι ο κ. Τσακαλώτος και ο κ. Τσίπρας πανηγύριζαν μετά το Eurogroup της 22ας Μαϊου και εκ των υστέρων βγήκαν τα πρακτικά της συνεδρίασης, από τα οποία προέκυψε ότι ο πλέον ένθερμος υποστηρικτής των ελληνικών θέσεων υποτίθεται, ο Γάλλος Υπουργός Οικονομικών, είχε πει τότε ότι συμφωνεί με τον Σόιμπλε.
Για το αν έχουν ευθύνες και οι δανειστές:
Θα είδατε ότι χθες ο κ. Μητσοτάκης μίλησε και για τις ευθύνες των εταίρων μας και καλώς μίλησε. Είπε ότι οι δανειστές μας δεν κράτησαν την υπόσχεση που έδωσαν τον Νοέμβριο του 2012 αναφορικά με το χρέος.
Θυμίζω ότι οι οικονομικές συνθήκες το 2014 ήταν πολύ καλές και μάλιστα τότε το ΔΝΤ έκρινε βιώσιμο το χρέος μας. Ωστόσο, επειδή φαινόταν ότι επέρχεται μια κυβερνητική αλλαγή, δεν υπήρχε πολιτική σταθερότητα στη χώρα και επομένως οι δανειστές δεν θέλησαν να κλείσουν την αξιολόγηση του Σεπτεμβρίου του 2014 και μας τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια.
Για τις προβλέψεις για το θέμα του χρέους:
Πιστεύω ότι αν δεν δοθεί τίποτα για το χρέος στις 15 Ιουνίου, θα δοθεί μια περαιτέρω αύξηση της δόσης, από 7,5 δις να πάει στα 9 ή 10 δις ευρώ και νομίζω ότι αυτό θα είναι ένα τυράκι στη φάκα, ώστε να μπορέσει ο Πρωθυπουργός να δικαιολογηθεί στην κομματική του πελατεία και το πολιτικό συμβούλιο.
Για το τι έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση:
Η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να ανταποκριθεί σε όλα όσα τους ζητάει το κουαρτέτο, ψήφισαν όλα τα προαπαιτούμενα. Τέτοιους πρόθυμους δεν είχαν βρει ούτε στην κυβέρνηση Σαμαρά, ούτε στην προηγούμενη κυβέρνηση. Ορισμένα από αυτά που αποδέχθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είχαν τεθεί και τότε και τα είχαν αποκρούσει και οκ. Χαρδούβελης και ο κ. Στουρνάρας πιο παλιά.
Τώρα τα αποδέχθηκαν όλα, αλλά δεν πήραν τίποτα. Έπρεπε προτού τα αποδεχθούν να πάρουν ορισμένες θετικές γνώμες για τη βιωσιμότητα του χρέους, διότι αν αποδείξουμε ότι το χρέος είναι βιώσιμο θα καταφέρουμε να βγούμε στις αγορές.
Για τη συναίνεση:
Καταρχήν, θυμίζω ότι στις συνεδριάσεις του ΕΛΚ ο κ. Μητσοτάκης υπερασπίζεται μετά μανίας τις ελληνικές θέσεις, αντιθέτως ο κ. Τσίπρας όταν πήγαινε στο εξωτερικό προέτρεπε τους συνομιλητές του να μην ακούν την τότε κυβέρνηση γιατί θα την ρίξει με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Δεύτερον, όταν έγιναν οι εκλογές του 2012 όλα τα κόμματα ζήτησαν να διαμορφωθεί μια εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης για το χρέος και ο ΣΥΡΙΖΑ την απέρριψε μετά βδελυγμίας.
Τώρα ζητάει συναίνεση. Προτού υπάρξει συναίνεση, όμως, πρέπει να υπάρχει συνεννόηση. Και για να υπάρχει συνεννόηση πρέπει να έχεις μια καλή σχέση με τους συνομιλητές σου. Θυμίζω, ότι στη κρισιμότερη στιγμή για τη χώρα μεταπολεμικά, τον Αύγουστο του 2015, τότε που κρινόταν αν θα βγούμε από το ευρώ, οι πολιτικοί αρχηγοί αποφάσισαν να στηρίξουν τη συμφωνία και ο κ. Τσίπρας δεσμεύτηκε ότι δεν θα κάνει εκλογές. Και στις 25 Σεπτεμβρίου έκανε εκλογές. Τους κορόιδεψε εμφανώς, δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του.
Για το αν θα πάρει αυτοδυναμία η Ν.Δ.:
Η άποψη μου είναι ότι και να πάρει αυτοδυναμία η Ν.Δ., που όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις το πιθανότερο είναι να το καταφέρει, μετά τις εκλογές πρέπει να υπάρξει μια κυβέρνηση η οποία να στηρίζεται σε πάνω από ένα κόμμα, για να δείξουμε την εθνική συναίνεση και συνεννόηση στην οποίας πιστεύουμε.
Για το αν μπορεί να υπάρξει μεγάλος συνασπισμός στην Ελλάδα:
Δεν το βλέπω, είναι μεγάλες οι διαφορές μας, αλλά κυρίως δεν υπάρχει εμπιστοσύνη σε αυτό το κόμμα. Δεν είναι ένα κοινοβουλευτικό κόμμα, είναι ένα κόμμα που δίνει περισσότερη βάση στα κομματικά του όργανα, παρά στο Κοινοβούλιο και την κυβέρνηση και αυτό είναι αποτρεπτικό για συνεργασία.
Για την απλή αναλογική:
Ο κ. Τσίπρας έκανε χρήση του ευνοϊκού εκλογικού νόμου των 50 εδρών μπόνους δύο φορές και όταν του δόθηκε η ευκαιρία να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να πάει με απλή αναλογική δεν το έκανε. Διότι, αν το ζητούσε τότε, μετά το 2015, να είστε σίγουροι ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πλην Ν.Δ., θα ψήφιζαν την απλή αναλογική, είχε το απαιτούμενο αριθμό 200 που χρειαζόταν για να πάει με απλή αναλογική στις αμέσως επόμενες εκλογές. Δεν το έκανε γιατί ήθελε το συν 50.
Τώρα είναι αλλιώς τα πράγματα. Προ των εκλογών προηγείται η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, η οποία απαιτεί 180 βουλευτές και πιστεύω ότι θα υπάρξει αυτή η ομοψυχία για να δημιουργηθεί ένα μπλοκ 180 βουλευτών που θα ψηφίσουν Πρόεδρο. Επομένως, μπορεί να βρεθεί και ο αριθμός των 200 βουλευτών που θα ψηφίσουν έναν εκλογικό νόμο που ισχύσει στις πρώτες και όχι στις επόμενες εκλογές.